Uchwała nr XLVI/710/2006 Rady Miejskiej w Mikołowie z dnia 25.04.2006 w sprawie skargi na burmistrza miasta Mikołowa w przedmiocie poboru opłaty targowej

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. nr 142, poz. 1591 z 2001 r. z późniejszymi zmianami) oraz art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14.06.1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późniejszymi zmianami), Rada Miejska w Mikołowie uchwala:

§1

Po rozpatrzeniu skargi Klubu Radnych "Razem dla Mikołowa" na działalność burmistrza miasta Mikołowa uznać za bezzasadną skargę w przedmiocie poboru opłaty targowej za zajęcie dodatkowej powierzchni dla dokonywania sprzedaży przed obiektami budowlanymi, w których prowadzony jest handel przez podatników podatku od nieruchomości.

§2

Wykonanie uchwały powierza się przewodniczącemu Rady Miejskiej Mikołowa.

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie

1. Rada Miejska Mikołowa w §4 w pkt 1 lit. b uchwały nr XL/612/2005 z dnia 29 listopada 2005 roku w sprawie podatków i opłat lokalnych na 2006 rok określiła dzienne stawki opłaty targowej za zajęcie dodatkowej powierzchni w celach sprzedaży lub ekspozycji przed obiektami budowlanymi, w których prowadzony jest handel przez podatników podatku od nieruchomości. Za zajęcie powierzchni do 6 m² stawka opłaty targowej wynosi 1 zł, a za zajęcie powierzchni powyżej 6 m², za każdy rozpoczęty m² opłata wynosi 2 zł. Uchwałą nr 141/XXXIII/2005 z dnia 29 grudnia 2005 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach stwierdzono nieważność powyższej uchwały Rady Miejskiej Mikołowa w części dot. §4 pkt 1 lit. 6 słów "lub ekspozycji".
   W uzasadnieniu tej uchwały Kolegium RIO podniosło, iż przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych nie upoważnia do poboru opłaty targowej za czynność inna niż sprzedaż, przy czym jak wskazało Kolegium za ofertę sprzedaży należy uznać działanie spełniające łącznie wymogi wystawienia rzeczy na widok publiczny, w miejscu sprzedaży z oznaczeniem ceny. W związku ze stwierdzeniem nieważności wskazanego wyżej zapisu uchwały RM Mikołowa z dnia 29.11.2005 r. radni Klubu Radnych "Razem dla Mikołowa" wnieśli skargę do Wojewody Śląskiego i RIO na działalność Burmistrza Miasta Mikołowa w przedmiocie poboru opłaty targowej, przekazaną następnie według właściwości Radzie Miejskiej Mikołowa do rozpatrzenia i podjęcia rozstrzygnięcia odnośnie jej zasadności. Wskazani wyżej radni Klubu Radnych "Razem dla Mikołowa" zarzucili burmistrzowi pobór opłaty targowej za wystawienie towaru z oznaczeniem ceny przed obiekt handlowy opodatkowany podatkiem od nieruchomości, pomimo tego, że transakcja jest finalizowana w obiekcie handlowym, w którym znajduje się waga, przymierzalnia, kasa fiskalna. Skarżący powołali się na art. 217 Konstytucji RP twierdząc, iż w świetle tego przepisu "nakładanie podatków, opłat i innych danin publicznych" stanowi materię ustawową i z tego powodu zdaniem skarżących nie powinno być w tej materii żadnej dowolności.
2. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2002 r., nr 9, poz. 84 z późn. zm.) przesądza w przepisie art. 15 o treści i zakresie obowiązku uiszczania opłaty targowej. Z brzmienia przepisu art. 15 ust. 1 tej ustawy wynika, że opłatę targową pobiera się od wymienionych w nim podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa z dnia 12.01.1991 r. wiążę obowiązek uiszczania opłaty targowej jest dokonywanie sprzedaży. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem dokonywanie sprzedaży nie oznacza zawierania umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu Cywilnego, a przynajmniej wyjście z ofertą sprzedaży przez wystawienie towaru i oznaczenie jego ceny (tak: wyrok NSA z dnia 27.07.1994 r., SA/Ł 1244/94, ONSA1995, nr 3 poz. 116, wyrok NSA z dnia 10.07.2001 roku, I SA/508/01, OSS/2001/4/136).
   Podobne stanowisko zaprezentowało też w uzasadnieniu uchwały nr 141/XXXIII/2005 z dnia 29.12.2005 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach dot. przedmiotowej uchwały RM Mikołowa z dnia 29 listopada 2005 roku. Także w piśmiennictwie podkreślono, iż dokonujący sprzedaży to nie tylko te osoby i jednostki, które sprzedały towar, ale również ci, których zamiarem była sprzedaż (nie zrealizowana) na targowisku (patrz: Komentarz do art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 19991 roku o podatkach i opłatach lokalnych w: L. Etel, S. Presmanowicz, "Podatki i opłaty samorządowe", Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003). Na podstawie art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podmioty, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z obiektami budowlanymi znajdującymi się na targowisku od sprzedaży dokonywanej w tych obiektach są zwolnione z opłaty targowej. Zajęcie jednak dodatkowej części targowiska przed obiektem budowlanym poprzez wystawienie towaru i oznaczenie jego ceny spełnia w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz wskazanych wyżej poglądów orzecznictwa i piśmiennictwa wymogi dokonywania sprzedaży i podlega opłacie targowej.
   Opłatę targową zarówno przed podjęciem przez RIO rozstrzygnięcia nadzorczego nr 141/XXXIII/2005 z dnia 29.12.2005 r. jak i po nim pobierało się i pobiera obecnie za zajęcie dodatkowej powierzchni na targowisku przeznaczonej do sprzedaży tj. od powierzchni przeznaczonej na wystawienie towaru na widok publiczny z oznaczeniem ceny. Podkreślić przy tym należy, że targowisko jest miejscem, na którym dokonuje się sprzedaży. Nie eksponuje się w tym miejscu towaru bez możliwości jego zakupu.
   Biorąc pod uwagę utrwalone poglądy orzecznictwa i piśmiennictwa w zakresie znaczenia pojęcia "dokonywania sprzedaży" użytego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych bezzasadne są podniesione w skardze Klubu Radnych "Razem dla Mikołowa" argumenty, iż transakcja sprzedaży jest finalizowana w obiekcie budowlanym poprzez zważenie towaru, przymierzenie, czy też ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej. Jak podkreślono już wyżej, użyty w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwrot "dokonywanie sprzedaży" w świetle wskazanego orzecznictwa, piśmiennictwa i poglądu organu nadzoru nie oznacza zawierania umowy sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu Cywilnego. Zatem zapłata za towar i ewidencja sprzedaży nie mają znaczenia dla obowiązku zapłaty opłaty targowej określonego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
   Biorąc pod uwagę powyższe skarga Klubu Radnych "Razem dla Mikołowa" na działalność burmistrza miasta Mikołowa dot. bezpodstawnego poboru opłaty targowej jest bezzasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Powrót do pozostałych uchwał