Uchwała nr VI/52/2003 Rady Miejskiej w Mikołowie z dnia 25.02.2003 w sprawie odrzucenia zarzutu wniesionego do projektu zmian Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Mikołowa

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. nr 142, poz. 1591 z 2001 r. z późniejszymi zmianami) oraz art. 18 ust. 2 pkt 10 i art. 24 ustawy z dnia 7.07.1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. nr 15, poz. 139 z 1999 r. z późniejszymi zmianami), Rada Miejska w Mikołowie uchwala:

§1

Odrzucić częściowo zarzut wniesiony przez Józefę Halską, dotyczący projektu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Mikołowa dla terenu przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniowo-usługową o niskiej intensywności zabudowy, określonego w ustaleniach projektu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Mikołowa (dla obszaru wyznaczonego w uchwale nr XXII/281/2000 Rady Miejskiej Mikołowa z dnia 18 stycznia 2000 roku, określonego dla potrzeb planu jako Centrum) symbolem 259MNU.

§2

Doręczyć wyciąg z niniejszej uchwały zainteresowanym stronom, wraz z pouczeniem zainteresowanej strony o dopuszczalności wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z siedzibą w Gliwicach.

§3

Podstawę prawną uchwały uzasadnia się w sposób następujący:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 15, poz. 139 z 1999 r. z późniejszymi zmianami) ustalanie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu należy do zadań własnych gminy. Dotychczasowy zapis w planie zagospodarowania przestrzennego umożliwiał na przedmiotowym terenie (259MNU) prowadzenie działalności związanej z obsługą pojazdów samochodowych, w tym również działalności lakierniczej. Nie leży w interesie gminy całkowita likwidacja możliwości dalszego prowadzenia dotychczasowej działalności.

§4

Ustalenia niniejszej uchwały uzasadnia się w sposób następujący:

Jednostka terenowa o symbolu 259MNU w poprzednim planie zagospodarowania przestrzennego posiadała zapis, umożliwiający prowadzenie na przedmiotowym terenie działalności związanej z obsługą pojazdów samochodowych, w tym również działalności lakierniczej. W sporządzanym planie zagospodarowania przestrzennego pozostawia się dla tego terenu zapis umożliwiający dalsze prowadzenie dotychczasowej działalności. Jednak jako częściowe przyjęcie zarzutu wprowadza się również zapis, uniemożliwiający powiększanie zakresu świadczonych usług w kierunku lakierniczym, a w szczególności zwiększania ilości istniejących stanowisk lakierniczych. Ponadto ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego zostaną odpowiednio uściślone, zobowiązując właściciela zakładu lakierniczego do modernizacji stosowanego procesu technologicznego. Modernizacja będzie polegała na wprowadzeniu nowoczesnych rozwiązań technicznych i technologicznych, pozwalających na dostosowanie prowadzonej działalności do obecnie obowiązujących przepisów prawnych. W szczególności dotyczyć to będzie:

• ograniczenia emisji substancji szkodliwych dla środowiska do poziomu dopuszczonego przepisami ustaw, związanych ściśle z ochroną środowiska,
• zamknięcia wszelkich uciążliwości, związanych z działalnością lakierniczą, w granicach własności, na których ta działalność jest prowadzona.

Należy tu nadmienić, że istnieją na rynku procesy technologiczne, których zastosowanie umożliwi spełnienie proponowanych warunków.

Nawiązując również do trudnej sytuacji, jaka panuje obecnie na rynku pracy wydaje się, że kompromisowe rozpatrzenie zarzutu jest uzasadnione.

§5

Wykonanie uchwały powierza się burmistrzowi miasta.

§6

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Powrót do pozostałych uchwał